Mucha octowaNa poludniu Algierii

Ksi??ka ta koncentruje si? na ekologicznych badaniach toksykologicznych i behawioralnych muchy octowej (Drosophila melanogaster) w odniesieniu do wodnych roztworów Citrillus colocynthis, Peganum harmala i Lufeneronu (IGRH). Wyniki uzyskane z bada? toksykologicznych wykazaly wzrost ?miertelno?ci osobników doroslych muchy w porównaniu do kontroli w zale?no?ci od wzrostu dwóch czynników (czas i dawka), uzyskane wyniki wykazaly, ?e C.colocynthis jest bardziej toksyczny ni? P.harmala z parametrów toksykologicznych obliczonych LD50 i LD90, które wynosily odpowiednio 3,93g/l i 5,54g/l; 4,56g/l i 6,06g/l. W przypadku stadiów larwalnych stwierdzili?my, ?e Lufeneron jest bardziej skuteczny z 45% wska?nikiem ?miertelno?ci, nast?pnie P.harmala z 21% wska?nikiem, a na ko?cu C.colocynthis z 10% wska?nikiem. Je?li chodzi o stadium poczwarki, uzyskane wska?niki wynosz? 73%, 50%, 42% w odniesieniu do trzech zastosowanych produktów.